Edith van Oosterwijk, Joyce van Strien en Florence Husen exposeren hun werk, elk met een eigen statement :
Edith van Oosterwijk: Mijn werken komen voort uit gedachtes, gevoelens , ervaringen, kortom de dingen die op mijn pad komen en van daaruit begint de zoektocht naar buiten.
Welke vorm te vinden vanuit deze binnenwereld vertrekkend. Meestal kom ik dan toch, zoals zovelen in de natuur terecht en laat me daar door inspireren, maar nooit echt fotografisch nauwkeurig. Ik laat me inspireren , vaak ook door de wandelingen die ik maak met mijn hondje aan de rand van de stad, daar waar het bos begint.

Joyce van Strien: Pas op latere leeftijd heb ik gehoor kunnen geven aan mijn passie, beeldend bezig te zijn. Deels om mijn eigen universum wat kleurrijker te maken en deels uit noodzaak mij verder creatief te willen ontwikkelen. Het is dan ook “de kleur”, in eerste instantie, die mijn inspiratiebron is en “moeder aarde”. Later komen daar bepaalde patronen, bewegingen bij, zodanig dat er een evenwicht in de compositie ontstaat. Afwisselend werk ik met olieverf op doek, een meer dynamische bezigheid, of ben ik grafisch bezig. Momenteel maak ik meerkleuren houtdrukken: in een houten drukvorm guts ik een afbeelding, die inkt ik in en druk die onder de pers af op chinees papier. Dit herhaal ik in verschillende kleuren inkt. Grafiek is meer een statische bezigheid dwz. het vergt veel voorbereiding, veel ontwerpen, het is trager, ambachtelijker, Een ideale combinatie naast het zware emotionele schilderwerk.

Florence Husen: De afwisseling van schilderen, tekenen, grafiek en boetseren is gedurende de laatste jaren in mijn leven ontstaan, niet zomaar per toeval. De behoefte om vrouwelijkheid, vruchtbaarheid, verstilling, beweging, extase en vervreemding weer te geven, groeit in mijn handen met stukjes boetseerwas tijdens kleine momenten. Het kan niet zomaar à l’improviste, want een houten armatuur moet ik wel
eerst construeren, daarna begin ik met kleine wasplakken de “pose”op te bouwen totdat ik de juiste expressie heb gevonden in het beeldje. De beeldjes ontstaan uit het hoofd, ik maak geen gebruik van modellen, maar het is meer het gevoel dat ik ervaar bij specifieke expressies zoals beweging en verstilling.
Ik maak geen schetsen van te voren, geen vooropgesteld plan, de vormen kunnen nog enorm veranderen tijdens het maakproces, behalve dan het armatuur wat zeer basaal is qua basisvorm. Vaak genoeg ontstaat het gevoel tijdens het schilderen om de ruimte in te
gaan, vandaar deze zeer prettige afwisseling in het 2- en 3-dimensionaal vormen.
Het “patin” is een enorme uitdaging om die in de juiste kleurnuances te realiseren in harmonie met de pose die wordt gereflecteerd.

De expositie in het gebouw van het Kunstcentrum, IJzerenmanweg 15, bij De Lichtenberg, is open van 11 -17 uur. De kunstenaar is aanwezig en de toegang is gratis.